Historicus Gerrit Valk verzorgt een lezing over de jaren vijftig, waarin hij aandacht besteedt aan wat er deze jaren gebeurde in Alkmaar. Sommige mensen herinneren zich de jaren vijftig als bedompt en bekrompen. Bij  anderen stromen de herinneringen over van nostalgie. Over deze jaren verzorgt historicus Gerrit Valk een lezing, waarbij hij zeker ook aandacht zal besteden aan Alkmaar in deze tijd. Zijn verhaal wordt geïllustreerd met plaatjes die heel herkenbaar zijn.  

Jan Steltenpool (secretaris Historische Vereniging Sint-Pancras) vertelt in deze lezing over de ontginning van het Noord-Hollandse veenmoeras, het ontstaan van Westfriesland en het dorpje Vroonen. De strijd tussen het dorpje Vroonen en het huidige Sint-Pancras komen ook aan bod. Dit alles wordt omlijst met het zingen van een aantal toepasselijke liedjes.

Truus Wijsmuller-Meier (1896-1978) was een grote verzetsheldin. Ze was bijna vergeten. Zelfs in Alkmaar, de stad van haar jeugd,  moest ze worden herontdekt. Haar tienerjaren bracht ze op de Mient door, schuin tegenover het beeld, nu ‘restaurant 1480’. Een gewone vrouw, maar met de moed van een leeuwin toen het erop aan kwam. Na de Kristallnacht op 9/10 november 1938 zocht Truus de nazi's op in 'het hol van de leeuw'. Dat was toen Wenen waar Adolf Eichmann de Joden terroriseerde. Truus organiseerde ‘kindertransporten’. Truus was haar leven lang begaan met het lot van de kinderen. Als er hulp nodig was moest je die bieden, was haar in haar jeugd door haar ouders geleerd. Met het beeld op de Gewelfde Stenen Brug eren we de vrouw die 10.000 kinderen redde uit handen van de nazi's. Hoe Truus dat voor elkaar kreeg en hoe het komt, dat we dat na de oorlog weer zijn vergeten, is het onderwerp van de lezing. Truus heeft een welbesteed en boeiend leven geleid. Ruim 20 jaar was ze lid van de Amsterdamse gemeenteraad, altijd met passie en niet altijd even makkelijk. Je noemde haar 'tante Truus' òf 'Truus de stoomwals'. 'Onze échte koningin' was haar bijnaam in Suriname. 'Rechtvaardige onder de volkeren, was de eretitel, die ze van Israël kreeg. Zelfs een steroïde in het heelal is naar onze Truus vernoemd. Na de lezing kunt u haar standbeeld niet meer passeren zonder te denken aan het rijke verhaal van deze bijzondere Alkmaarse heldin.  

Het Laatste Oordeel in de Grote Kerk van Alkmaar. Als afsluiting van de nieuwbouw van de Grote of de Laurenskerk in Alkmaar waren de negen gewelfvlakken boven het koor in 1518 beschilderd met een uitgebreide voorstelling van het Laatste Oordeel. Het ontwerp en de uitvoering hiervan worden toegekend aan het atelier van de Amsterdamse schilder Jacob Cornelisz van Oostsanen. De voorstelling in Alkmaar geldt als een goed bewaard voorbeeld van een iconografische traditie, die in meer Noordhollandse kerken, zoals ook de Kapelkerk in Alkmaar, aanwezig was. De meeste zijn echter verdwenen. Naast de het Laatste Oordeel bevinden zich ook beschilderde gewelven in de noorderzijbeuk van de kerk. Zij geven de locatie en het patronaat van de verdwenen zijaltaren in de kerk aan. In de lezing zal de geschiedenis en iconografie van het Laatste Oordeel in Alkmaar centraal staan, aangevuld met vergelijkbare voorstellingen uit andere Hollandse kerken.